10/06/2009
«…Εκεί υψωνόταν η κατάφυτη κοιλάδα, με τον απύθμενο ποταμό της και τους μαγευτικούς κατάμαυρους ασβεστόλιθους, τους οποίους κοιτούσαμε έκθαμβοι. Λόγω αυτών των παράξενων λίθων, ονομάστηκε η περιοχή Piedras Negras…». Μ’ αυτό τον λυρικό τρόπο, παρουσιάζει την γη του Hall of Records ο περιηγητής κι εξερευνητής Teobert Maler στο εξαίσιο έργο του Researches in the Usumancintla Valley.
Παρόλο, που ίσως ενυπάρχει το στοιχείο της υπερβολής στην άνωθεν περιγραφή, ωστόσο η περιοχή Piedras Negras δεν αποτελεί μία τυχαία τοποθεσία αλλά την πρώτη πατρίδα των Μάγια. Η διασημότητα της όμως, δεν οφείλεται τόσο στις αρχαιολογικές ανασκαφές, που έλαβαν χώρο εκεί αλλά χάρη στην ανάλυση των “προφητειών” του περιβόητου Edgar Cayce. Ο Cayce στις αναγνώσεις του υποστήριξε ανοιχτά την ύπαρξη αρχείων, που βρίσκονται καταγραμμένες άγνωστες πτυχές της ανθρώπινης ιστορίας, ήδη από την απαρχή της.
Μάλιστα στην ιστορία αυτή, εντάσσονται και οι παραδόσεις της Ατλαντίδας και της Λεμουρίας, χρονολογημένες βάσει του Cayce το 28000 π.Χ. Φύλακας αυτών των γνώσεων υπήρξε η φυλή των Μάγια, η οποία κι έκρυψε τα αρχεία των γνώσεων αυτών στην περιοχή του Yucatan (Mexico). Φυσικά και η επιστήμη της Αρχαιολογίας διαφώνησε σφόδρα με την εν λόγω θέση του Cayce. Ωστόσο τα πράγματα να μην είναι ακριβώς έτσι…
Ανασκαφές, παρασκήνιο και προφητείες
Τί μας λέει όμως η Αρχαιολογία για την Piedras Negras; Ο προαναφερθείς Teobert Maler οργανώνει δύο εξερευνητικές αποστολές στη περιοχή, η πρώτη το 1895 (καθόλου τυχαία ημερομηνία ή καλύτερα συγχρονική ημερομηνία, καθότι την ίδια περίοδο ξεκινά και το έντονο ενδιαφέρον των αρχαιολόγων για τις πυραμίδες της Giza. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ) και η δεύτερη το 1899. Αργότερα ακολουθεί το περίφημο Αμερικάνικο ινστιτούτο Carnegie, το οποίο χάρη στο μοναδικό μεράκι των αρχαιολόγων Herbert Spinden και Sylvanus Morley, ανασκάπτει σχεδόν πλήρως τα αρχαία μνημεία της Piedras Negras. Τελευταίο στο χορό των ανασκαφικών δρωμένων εισέρχεται το πανεπιστήμιο της Pennsylvania το 1931, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή πανεπιστημίου Alden Mason (εδώ πέρα ένα μικρό hint για τους λάτρες των ταινιών Indiana Jones. Η προσωπικότητα του θρυλικού και πολυαγαπημένου σε όλους μας Indy, βασίζεται σε μία σκιαγράφηση του Mason. Άλλωστε ο Mason μαζί με τον καθηγητή Linton Satterthwaite υπήρξαν βιβλιογραφικά, οι πρώτοι ερευνητές της σύνδεσης Παλαιού (Ευρασία) και Νέου (Αμερική) Κόσμου). Μυστήριο παραμένει το γεγονός, ότι κάθε ανασκαφική δραστηριότητα διεκόπη ξαφνικά το 1956. Αν και επικρατέστερο αίτιο αυτής της ξαφνικής διακοπής θεωρείται η κατάχραση χρήματος από το Μουσείο Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας Pennsylvania, ωστόσο συγγραφείς, όπως οι John van Auken και David Hatcher Childress θεωρούν ως αιτία διακοπής των εργασιών, την ανεύρεση του φημισμένου Hall of Records. Μάλιστα ο van Auken προχωρά ακόμα περισσότερο, υιοθετώντας την άποψη, πως το μουσείο Pennsylvania έχει κρυμμένο σε υπόγειο χώρο το Hall of Records!
Το θέμα της Piedras Negras επανήλθε στο προσκήνιο το 1997, όταν το πανεπιστήμιο Brigham της Utah, των Ηνωμένων πολιτειών σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας της Guatemala, ανέλαβαν την επανεκκίνηση και πλήρη χρηματοδότηση των ανασκαφών στη περιοχή. Είναι όντως γεγονός, πως με την ανακοίνωση της είδησης, ξέσπασε σάλος στην Αρχαιολογική κοινότητα. Γιατί να συμβεί όμως κάτι τέτοιο;
Οι δραστηριότητες του πανεπιστημίου Brigham και ειδικότερα η δράση του καθηγητή Stephen Houston κατηγορήθηκαν από πλήθος πανεπιστημιακών (το πανεπιστήμιο του Chicago έθεσε πρόταση αποπομπής των εμπλεκομένων καθηγητών του Brigham) ως ενέργειες φαύλης προώθησης του Μορμονισμού στο κοινό. Μάλιστα ο Houston κατηγορήθηκε ως υποκινητής ψευδών ειδήσεων στις εφημερίδες, σχετικά με την ανεύρεση της απαρχής των Μορμόνων. Όπως γνωρίζουμε, ο Μορμονισμός βασίζεται σ’ ένα κείμενο (γνωστό πλέον, ως η Βίβλος των Μορμόνων) λαξευμένο σε χρυσές πλάκες, ανευρεθείσες από τον Joseph Smith το 1827 σε επαρχιακή κτήση της Νέας Υόρκης. Οι πλάκες αυτές μας εξιστορούν τους τρεις διαδοχικούς αποικισμούς των Ανατολικών λαών της Μεσογείου και κυρίως της Εβραϊκής φυλής στην Αμερική. Ο πρώτος εξ αυτών συνέβη το 2300 π.Χ., ακριβώς μετά τη πτώση του πύργου της Βαβέλ, εν συνεχεία ο δεύτερος το 1500 π.Χ. (για τον οποίο ο Houston ισχυρίστηκε, ότι υπήρξε το έναυσμα δημιουργίας του πολιτισμού των Ολμέκων) και ο τρίτος το 600 π.Χ., όταν μία ομάδα 24 Εβραίων εξέπλευσε από το Ισραήλ με σκοπό να βρει την αληθινή γη της επαγγελίας, την κεντρική Αμερική κατά τους σχολιαστές της παράδοσης. Απόγονοι αυτού του τελευταίου αποικιστικού ρεύματος μετοίκησαν στη βόρεια Αμερική το 421 μ.Χ., όπου κι έκρυψαν τα χρονικά της πίστης τους, τα οποία και βρήκε ο Smith (Εδώ πέρα να σημειώσω, ότι ο Erich von Daniken συνέδεσε τη καταγραφή της Βίβλου των Μορμόνων με την ύπαρξη των αρχαίων αστροναυτών. Φυσικά και ο πολιτισμός των Ολμέκων δεν βασίζεται σε κάποια παρέμβαση φυλών της Ανατολικής Μεσογείου. Αρκεί να μελετήσουμε τα γλωσσολογικά κατάλοιπα και την ομοιότητα γραφής των Τολτέκων με την αντίστοιχη γλώσσα των Ολμέκων).
Το αρχαιολογικό τμήμα του Brigham σκεπάζει βαθειά αχλή μυστηρίου και κατά την περίοδο 2000- 2002. Οι ανασκαφές του τμήματος, συνεχίστηκαν και στη περιοχή του Palenque, όπου σε μία έκσταση ενθουσιασμού, οι υπεύθυνοι της ανασκαφής ισχυρίστηκαν, πως ο δυνάστης Pakal υπήρξε ένας από τους απογόνους του τρίτου αποικισμού κατά τη Βίβλο των Μορμόνων. Αν και η θέση αυτή πιστοποιήθηκε από αρκετούς ερευνητές ως πλαστογραφημένη κατηγορία εναντίον του πανεπιστημίου, ωστόσο μας αποδεικνύει τις διαστάσεις που είχε λάβει το όλο θέμα.
Αρχαιολογία, Edgar Cayce και ιερογλυφικά
Ακόμα και στο αγύμναστο μάτι ενός ερασιτέχνη ερευνητή ο χάρτης θέσης των μνημείων της Piedras Negras καταλαμβάνει 12 ναούς και μικρού μεγέθους πυραμίδες απλωμένες και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Μάλιστα σε κάθε σημείο του ορίζοντα αντιστοιχούν 3 μνημεία. Η κατανομή αυτή δεν συναντάται συχνά στους πολιτισμούς της Αμερικής, ίσως πέρα από μερικά μνημειακά συγκροτήματα των Ανασάζι. Ο καθηγητής Morley στην ανασκαφή του 1931 ανακαλύπτει αυτό που χρησιμοποιήθηκε εξ ολοκλήρου, ως η μητέρα σκέψη για την ύπαρξη του Hall of Records και δυστυχώς δεν αναφέρεται σε Ελληνικά βιβλία του χώρου. Στη λεγόμενη ακρόπολη της Piedras Negras (ονομάστηκε έτσι μονάχα λόγω του υψώματος πάνω στο οποίο ανεγέρθηκαν οι 3 ναοί, που αντιστοιχούν στο δυτικό σημείο του ορίζοντα) και στο υπέρθυρο του κεντρικού ναού, ο προαναφερθείς καθηγητής ανευρίσκει μία εγχάρακτη “ζωοφόρο” αποτελούμενη από επτά ανθρώπινες φιγούρες, που προσκυνούν έναν ανώτατο άρχοντα ενώ Θεοί αριστερά και δεξιά του κεντρικού μοτίβου, πλαισιώνουν την εικόνα. Αν και η αρχαιολογία τοποθέτησε χρονολογικά το εύρημα αυτό στο 757 μ.Χ., ωστόσο η παραφιλολογία γιγαντώθηκε με τα χρόνια.
Πρώτος ο ειδήμων της τέχνης των Ολμέκων Philip Drucker το 1952 θεωρεί το εύρημα, ως το ανώτερο δείγμα πολιτιστικής ακμής του συνόλου των αρχαίων πολιτισμών της Αμερικής. Μάλιστα ισχυρίζεται, ότι η τόσο εκλεπτυσμένη δημιουργία του υπέρθυρου κι όχι απλώς του ανάγλυφου δεν μπορεί να κατεργάστηκε μόνο με τη χρήση εργαλείων από οψιδιανό και πυρόλιθο, αλλά βάση αγνώστων εργαλείων σε μας. Αργότερα η καλλιτέχνις και αρχιτέκτων Tatiana Proskouriakoff αναπαριστά σ’ έργα της, την Piedra Negra χρησιμοποιώντας δεκάδες φανταστικά στοιχεία, που ωστόσο σε διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής τόσο σε Παρίσι και Λονδίνο καθηλώνουν το κοινό. Μ’ αυτό τον τρόπο αρχίζει και η πρώτη παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας. Έπειτα και με απαράδεκτο τρόπο διαφημίζεται η περιοχή το 1977, από τον συγγραφέα Jeffrey Goodman ως η πατρίδα των Ατλάντων. Ουσιαστικά ον εν λόγω συγγραφέας καταχράστηκε την καλή πίστη του κοινού, αντιγράφοντας τις αναγνώσεις του Cayce με σκοπό να πλουτίσει, κάτι το οποίο και κατάφερε. Οι περιπτώσεις εσκεμμένης εξαπάτησης του κοινού είναι τόσες, που θα μας χρειαζόταν ειδικό κείμενο αναφορά σ’ αυτές (κάτι που με βεβαιότητα θα πράξουμε στο μέλλον).
Πέρα όλων αυτών των φαιδροτήτων, όντως η Piedras Negras μπορεί να κρύβει το αληθινό Hall of Records. Ο Cayce σε αρκετές αναγνώσεις του επιβεβαίωνε αυτό το γεγονός. Προτού μειδιάσουμε ή κατηγορήσουμε τον Cayce για απάτη, καλό θα ήταν να εξετάσουμε και τη θέση του καθηγητή Drucker. Η επιτόπια έρευνα του καθηγητή απέδειξε, ότι η αρχαιολογική στρωματογραφία της τοποθεσίας μπορεί να μας φανερώσει οικισμούς κατά πολύ παλαιότερους των ευρεθέντων. Το παράδοξο είναι πως οι οικισμοί αυτοί διέθεταν τον ίδιο γεωγραφικό προσανατολισμό με τους νεώτερους αντίστοιχους τους! Απλή σύμπτωση ή Ατλάντεια παράδοση;
Παρόλο, που ίσως ενυπάρχει το στοιχείο της υπερβολής στην άνωθεν περιγραφή, ωστόσο η περιοχή Piedras Negras δεν αποτελεί μία τυχαία τοποθεσία αλλά την πρώτη πατρίδα των Μάγια. Η διασημότητα της όμως, δεν οφείλεται τόσο στις αρχαιολογικές ανασκαφές, που έλαβαν χώρο εκεί αλλά χάρη στην ανάλυση των “προφητειών” του περιβόητου Edgar Cayce. Ο Cayce στις αναγνώσεις του υποστήριξε ανοιχτά την ύπαρξη αρχείων, που βρίσκονται καταγραμμένες άγνωστες πτυχές της ανθρώπινης ιστορίας, ήδη από την απαρχή της.
Μάλιστα στην ιστορία αυτή, εντάσσονται και οι παραδόσεις της Ατλαντίδας και της Λεμουρίας, χρονολογημένες βάσει του Cayce το 28000 π.Χ. Φύλακας αυτών των γνώσεων υπήρξε η φυλή των Μάγια, η οποία κι έκρυψε τα αρχεία των γνώσεων αυτών στην περιοχή του Yucatan (Mexico). Φυσικά και η επιστήμη της Αρχαιολογίας διαφώνησε σφόδρα με την εν λόγω θέση του Cayce. Ωστόσο τα πράγματα να μην είναι ακριβώς έτσι…
Ανασκαφές, παρασκήνιο και προφητείες
Τί μας λέει όμως η Αρχαιολογία για την Piedras Negras; Ο προαναφερθείς Teobert Maler οργανώνει δύο εξερευνητικές αποστολές στη περιοχή, η πρώτη το 1895 (καθόλου τυχαία ημερομηνία ή καλύτερα συγχρονική ημερομηνία, καθότι την ίδια περίοδο ξεκινά και το έντονο ενδιαφέρον των αρχαιολόγων για τις πυραμίδες της Giza. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ) και η δεύτερη το 1899. Αργότερα ακολουθεί το περίφημο Αμερικάνικο ινστιτούτο Carnegie, το οποίο χάρη στο μοναδικό μεράκι των αρχαιολόγων Herbert Spinden και Sylvanus Morley, ανασκάπτει σχεδόν πλήρως τα αρχαία μνημεία της Piedras Negras. Τελευταίο στο χορό των ανασκαφικών δρωμένων εισέρχεται το πανεπιστήμιο της Pennsylvania το 1931, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή πανεπιστημίου Alden Mason (εδώ πέρα ένα μικρό hint για τους λάτρες των ταινιών Indiana Jones. Η προσωπικότητα του θρυλικού και πολυαγαπημένου σε όλους μας Indy, βασίζεται σε μία σκιαγράφηση του Mason. Άλλωστε ο Mason μαζί με τον καθηγητή Linton Satterthwaite υπήρξαν βιβλιογραφικά, οι πρώτοι ερευνητές της σύνδεσης Παλαιού (Ευρασία) και Νέου (Αμερική) Κόσμου). Μυστήριο παραμένει το γεγονός, ότι κάθε ανασκαφική δραστηριότητα διεκόπη ξαφνικά το 1956. Αν και επικρατέστερο αίτιο αυτής της ξαφνικής διακοπής θεωρείται η κατάχραση χρήματος από το Μουσείο Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας Pennsylvania, ωστόσο συγγραφείς, όπως οι John van Auken και David Hatcher Childress θεωρούν ως αιτία διακοπής των εργασιών, την ανεύρεση του φημισμένου Hall of Records. Μάλιστα ο van Auken προχωρά ακόμα περισσότερο, υιοθετώντας την άποψη, πως το μουσείο Pennsylvania έχει κρυμμένο σε υπόγειο χώρο το Hall of Records!
Το θέμα της Piedras Negras επανήλθε στο προσκήνιο το 1997, όταν το πανεπιστήμιο Brigham της Utah, των Ηνωμένων πολιτειών σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας της Guatemala, ανέλαβαν την επανεκκίνηση και πλήρη χρηματοδότηση των ανασκαφών στη περιοχή. Είναι όντως γεγονός, πως με την ανακοίνωση της είδησης, ξέσπασε σάλος στην Αρχαιολογική κοινότητα. Γιατί να συμβεί όμως κάτι τέτοιο;
Οι δραστηριότητες του πανεπιστημίου Brigham και ειδικότερα η δράση του καθηγητή Stephen Houston κατηγορήθηκαν από πλήθος πανεπιστημιακών (το πανεπιστήμιο του Chicago έθεσε πρόταση αποπομπής των εμπλεκομένων καθηγητών του Brigham) ως ενέργειες φαύλης προώθησης του Μορμονισμού στο κοινό. Μάλιστα ο Houston κατηγορήθηκε ως υποκινητής ψευδών ειδήσεων στις εφημερίδες, σχετικά με την ανεύρεση της απαρχής των Μορμόνων. Όπως γνωρίζουμε, ο Μορμονισμός βασίζεται σ’ ένα κείμενο (γνωστό πλέον, ως η Βίβλος των Μορμόνων) λαξευμένο σε χρυσές πλάκες, ανευρεθείσες από τον Joseph Smith το 1827 σε επαρχιακή κτήση της Νέας Υόρκης. Οι πλάκες αυτές μας εξιστορούν τους τρεις διαδοχικούς αποικισμούς των Ανατολικών λαών της Μεσογείου και κυρίως της Εβραϊκής φυλής στην Αμερική. Ο πρώτος εξ αυτών συνέβη το 2300 π.Χ., ακριβώς μετά τη πτώση του πύργου της Βαβέλ, εν συνεχεία ο δεύτερος το 1500 π.Χ. (για τον οποίο ο Houston ισχυρίστηκε, ότι υπήρξε το έναυσμα δημιουργίας του πολιτισμού των Ολμέκων) και ο τρίτος το 600 π.Χ., όταν μία ομάδα 24 Εβραίων εξέπλευσε από το Ισραήλ με σκοπό να βρει την αληθινή γη της επαγγελίας, την κεντρική Αμερική κατά τους σχολιαστές της παράδοσης. Απόγονοι αυτού του τελευταίου αποικιστικού ρεύματος μετοίκησαν στη βόρεια Αμερική το 421 μ.Χ., όπου κι έκρυψαν τα χρονικά της πίστης τους, τα οποία και βρήκε ο Smith (Εδώ πέρα να σημειώσω, ότι ο Erich von Daniken συνέδεσε τη καταγραφή της Βίβλου των Μορμόνων με την ύπαρξη των αρχαίων αστροναυτών. Φυσικά και ο πολιτισμός των Ολμέκων δεν βασίζεται σε κάποια παρέμβαση φυλών της Ανατολικής Μεσογείου. Αρκεί να μελετήσουμε τα γλωσσολογικά κατάλοιπα και την ομοιότητα γραφής των Τολτέκων με την αντίστοιχη γλώσσα των Ολμέκων).
Το αρχαιολογικό τμήμα του Brigham σκεπάζει βαθειά αχλή μυστηρίου και κατά την περίοδο 2000- 2002. Οι ανασκαφές του τμήματος, συνεχίστηκαν και στη περιοχή του Palenque, όπου σε μία έκσταση ενθουσιασμού, οι υπεύθυνοι της ανασκαφής ισχυρίστηκαν, πως ο δυνάστης Pakal υπήρξε ένας από τους απογόνους του τρίτου αποικισμού κατά τη Βίβλο των Μορμόνων. Αν και η θέση αυτή πιστοποιήθηκε από αρκετούς ερευνητές ως πλαστογραφημένη κατηγορία εναντίον του πανεπιστημίου, ωστόσο μας αποδεικνύει τις διαστάσεις που είχε λάβει το όλο θέμα.
Αρχαιολογία, Edgar Cayce και ιερογλυφικά
Ακόμα και στο αγύμναστο μάτι ενός ερασιτέχνη ερευνητή ο χάρτης θέσης των μνημείων της Piedras Negras καταλαμβάνει 12 ναούς και μικρού μεγέθους πυραμίδες απλωμένες και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Μάλιστα σε κάθε σημείο του ορίζοντα αντιστοιχούν 3 μνημεία. Η κατανομή αυτή δεν συναντάται συχνά στους πολιτισμούς της Αμερικής, ίσως πέρα από μερικά μνημειακά συγκροτήματα των Ανασάζι. Ο καθηγητής Morley στην ανασκαφή του 1931 ανακαλύπτει αυτό που χρησιμοποιήθηκε εξ ολοκλήρου, ως η μητέρα σκέψη για την ύπαρξη του Hall of Records και δυστυχώς δεν αναφέρεται σε Ελληνικά βιβλία του χώρου. Στη λεγόμενη ακρόπολη της Piedras Negras (ονομάστηκε έτσι μονάχα λόγω του υψώματος πάνω στο οποίο ανεγέρθηκαν οι 3 ναοί, που αντιστοιχούν στο δυτικό σημείο του ορίζοντα) και στο υπέρθυρο του κεντρικού ναού, ο προαναφερθείς καθηγητής ανευρίσκει μία εγχάρακτη “ζωοφόρο” αποτελούμενη από επτά ανθρώπινες φιγούρες, που προσκυνούν έναν ανώτατο άρχοντα ενώ Θεοί αριστερά και δεξιά του κεντρικού μοτίβου, πλαισιώνουν την εικόνα. Αν και η αρχαιολογία τοποθέτησε χρονολογικά το εύρημα αυτό στο 757 μ.Χ., ωστόσο η παραφιλολογία γιγαντώθηκε με τα χρόνια.
Πρώτος ο ειδήμων της τέχνης των Ολμέκων Philip Drucker το 1952 θεωρεί το εύρημα, ως το ανώτερο δείγμα πολιτιστικής ακμής του συνόλου των αρχαίων πολιτισμών της Αμερικής. Μάλιστα ισχυρίζεται, ότι η τόσο εκλεπτυσμένη δημιουργία του υπέρθυρου κι όχι απλώς του ανάγλυφου δεν μπορεί να κατεργάστηκε μόνο με τη χρήση εργαλείων από οψιδιανό και πυρόλιθο, αλλά βάση αγνώστων εργαλείων σε μας. Αργότερα η καλλιτέχνις και αρχιτέκτων Tatiana Proskouriakoff αναπαριστά σ’ έργα της, την Piedra Negra χρησιμοποιώντας δεκάδες φανταστικά στοιχεία, που ωστόσο σε διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής τόσο σε Παρίσι και Λονδίνο καθηλώνουν το κοινό. Μ’ αυτό τον τρόπο αρχίζει και η πρώτη παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας. Έπειτα και με απαράδεκτο τρόπο διαφημίζεται η περιοχή το 1977, από τον συγγραφέα Jeffrey Goodman ως η πατρίδα των Ατλάντων. Ουσιαστικά ον εν λόγω συγγραφέας καταχράστηκε την καλή πίστη του κοινού, αντιγράφοντας τις αναγνώσεις του Cayce με σκοπό να πλουτίσει, κάτι το οποίο και κατάφερε. Οι περιπτώσεις εσκεμμένης εξαπάτησης του κοινού είναι τόσες, που θα μας χρειαζόταν ειδικό κείμενο αναφορά σ’ αυτές (κάτι που με βεβαιότητα θα πράξουμε στο μέλλον).
Πέρα όλων αυτών των φαιδροτήτων, όντως η Piedras Negras μπορεί να κρύβει το αληθινό Hall of Records. Ο Cayce σε αρκετές αναγνώσεις του επιβεβαίωνε αυτό το γεγονός. Προτού μειδιάσουμε ή κατηγορήσουμε τον Cayce για απάτη, καλό θα ήταν να εξετάσουμε και τη θέση του καθηγητή Drucker. Η επιτόπια έρευνα του καθηγητή απέδειξε, ότι η αρχαιολογική στρωματογραφία της τοποθεσίας μπορεί να μας φανερώσει οικισμούς κατά πολύ παλαιότερους των ευρεθέντων. Το παράδοξο είναι πως οι οικισμοί αυτοί διέθεταν τον ίδιο γεωγραφικό προσανατολισμό με τους νεώτερους αντίστοιχους τους! Απλή σύμπτωση ή Ατλάντεια παράδοση;
0 comments:
Post a Comment