Journal - Ημερολόγιο

29/04/2009

Alternative Journal – Alternative Thoughts

20/11/09
Προ λίγων ημερών η συγγραφέας και φωτογράφος Bonnie Demerjian έφερε στη δημοσιότητα μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες πετρογλυφικών (εγχάρακτες παραστάσεις επί λίθων) της νοτιοανατολικής ακτής της Alaska. Τα περισσότερα εξ αυτών θεωρήθηκαν από την ακαδημαϊκή κοινότητα ως γνωστά και καταγεγραμμένα. Το αναπάντεχο ερώτημα ήλθε όμως με την εμφάνιση εγχάρακτων μαιάνδρων σε λίθο της περιοχής Stikine River του Wrangell καθώς και ασπίδων των Hopi Ινδιάνων στο μικρό νησί Kosciusko.
Η ίδια στο βιβλίο της Roll on! Discovering the Wild Stinkine River (Stikine River Books, 2006) ανέφερε προτού ανακαλύψει τα συγκεκριμένα πετρογλυφικά, πως οι όχθες του ποταμού κατακλύζονται από ανερμήνευτα σύμβολα. Η απάντηση, που της δόθηκε ήταν, πως πρόκειται για λατρευτικές αναπαραστάσεις του Θεού ποταμού, μια τοτεμική πίστη με απλά λόγια. Δυστυχώς ή ευτυχώς κανένα στοιχείο δεν αποδεικνύει τον παραπάνω ισχυρισμό.
Στο οδοιπορικό μου στη California αναφέρθηκα στη Λεμουρία και τα ευρήματα στο όρος Shasta. Πετρογλυφικά, όπως αυτά, που φωτογράφησε η Bonnie Demerjian έρχονται σαν δικαίωση στους ισχυρισμούς μου. Αν θυμηθείτε επίσης το κείμενό μου για τις μυστηριώδεις στήλες των Hopi, θα διαπιστώσετε του λόγου το αληθές. Ο πολιτισμός, που δημιούργησε τα σύμβολα αυτά δεν είναι κάποιου νεολιθικού τύπου αλλά ένα κράμα αρχαιότερων, χαμένων στο χρόνο πολιτισμών.

§ § §

Εκνευρισμένος διαβάζω την είδηση, πως ο περιβόητος υπεύθυνος ανασκαφών της Giza, Zahi Hawass, αποφάσισε σχεδόν ετσιθελικά να διατηρήσει την επαγγελματική του θέση για μερικά χρόνια ακόμα. Σαφώς και κάτι τέτοιο είναι παράνομο. Αρχικά την απόφαση αυτή είχε λάβει η κυβέρνηση της Αιγύπτου ξεσηκώνοντας ντόρο στον αρχαιολογικό κόσμο, με αποτέλεσμα η πρόταση να απορριφθεί από το πανεπιστήμιο του Καίρου ως παράκαιρη και βιαστική. Ο Hawass αντέδρασε στιγμιαία ζητώντας από το υπουργείο πολιτισμού να του ανατεθεί η θέση δίχως τη μεσολάβηση του πανεπιστημίου, κάτι το οποίο και συνέβη. Δεν πιστεύω, πως πρέπει να προσθέσω κάποιο σχόλιο μου.

§ § §

Αποσβολωμένος διαβάζω στο περιοδικό Archaeology του τρέχοντος μηνός, το άρθρο του Anthony Aveni σχετικά με το 2012 και το ημερολόγιο των Μάγια. Σε μία προσπάθεια να εξηγήσει το όλο φαινόμενο, συνδέει το χειρόγραφο της Δρέσδης για τη καταστροφική πλημμύρα της θεότητας Ix Chel με μία αποκωδικοποίηση του ημερολογίου των Μάγια! Και μόνο σε μια πρώτη ανάγνωση το άρθρο πάσχει από τρομερά σφάλματα με κυριότερο εξ αυτών τη πλήρη έλλειψη χρονολογικής ακολουθίας. Τα ευρεθέντα ημερολόγια χρονολογούνται το ανώτερο στον 11ο αι. μ.Χ. ενώ το χειρόγραφο της Δρέσδης τον 140 αι. μ.Χ. Ως σκέψη, δεν διαφέρει αρκετά από μία παράλογη αντιδιαστολή του Παρθενώνα με το Ρωμαϊκό, Καπιτωλινό ναό του Δία…
Αυτά αναφορικά με το αξιόπιστο περιοδικό Archaeology…

§ § §

Ανακοινώθηκε πλέον κι επίσημα μέσα από τη σελίδα του Ancient Studies Conference in Dubai, η συμμετοχή καθώς και τα θέματα των διαλέξεών μου. Για περισσότερα εδώ.

01/09/09
Οι πρόγονοι μας επιθυμούσαν, ίσως ορθότερα, απαιτούσαν από τη μυθολογία τους να αντικατοπτρίζεται με τη κοσμική γεωγραφία, είτε με την επίγεια είτε με την ουράνια μορφή της. Αλλά όντως υπάρχει κάποιο σημείο στον ορίζοντα, όπου ο ήλιος, η ενέργεια και ο χρόνος θα μπορούσαν να μεταστοιχειωθούν τόσο στο νου των ανθρώπων, όσο και σε απτή πραγματικότητα;
Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ναι. Και στο κόσμο μας υπάρχουν δύο ζώνες στις οποίες συμβαίνει αυτό το φαινόμενο. Οι Τροπικοί. Ο Τροπικός του Καρκίνου και ο τροπικός του Αιγόκερω. Εκεί ο γεννήτορας ήλιος σταματά και φέρνει μαζί του τις ισημερίες.
Για τον αρχαίο άνθρωπο, ο Τροπικός του Αιγόκερω απέπνεε τη δική του μαγεία. Περνά ακριβώς πάνω από τη μεγάλη έρημο Atacama της Χιλής, η οποία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κόμβους γεωμαγνητικής ενέργειας σύμφωνα με τον συγγραφέα David Cowan (“Ley Lines and Earth Energies”, Adventures Unlimited Press, 2003). Ελάχιστες μοίρες νοτιότερα βρίσκεται το πολυθρύλητο Τιαχουανάκο, στη σημερινή Βολιβία. Το κέντρο του αρχαίου κόσμου της Αμερικής, ο οίκος του Ηλίου.
Δίχως να κατανοήσουμε τι ακριβώς υπήρξε κατά το παρελθόν, το Τιαχουανάκο είναι αδύνατο να προβούμε σε πλήρη κατανόηση των πολιτισμικών κατακτήσεων των αρχαίων καθώς και των θρησκευτικών τους πιστεύω.
Επί παραδείγματι, οι μύθοι των Χόπι αναφέρουν ως αρχική κοιτίδα άνθησης της φυλής, τον κοκκινόχρωμο οίκο στον Νότο. Αυτός δεν είναι άλλος από το Τιαχουανάκο (πολύ συχνά οι συγγραφείς κάνουν το σφάλμα, του συνδυασμού αυτού του κόκκινου χρώματος με το χρώμα της λιθοδομής του Τιαχουανάκο. Μέγα λάθος. Οι θρύλοι των Χόπι αναφέρονται στον οίκο που περιτριγυρίζεται από το κοκκινόχρωμο χώμα). Στη γλώσσα τους, η ακριβής λέξη είναι Tiakihu, δηλαδή η κατοικία του Θεού Ηλίου. Στη γλώσσα πάλι της φυλής Zuni του δυτικού Νέου Μεξικού, η λέξη είναι Itiwana μεταφραζόμενο ως “κέντρο του κόσμου”. Ο μύθος Whare-Wananga των Μαόρι αναφέρει τη θεότητα Tane, η οποία κατήλθε από τον οίκο του Ηλίου. Το εκπληκτικό είναι πως η συγκεκριμένη θεότητα παραπέμπει απευθείας στο πάνθεο των Χόπι, καθώς υπάρχει ομώνυμη θεότητα.
Ο συγγραφέας Hugh Fox θεωρεί πως η Οδύσσεια δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια μεταναστευτική πορεία των κατοίκων του Παλαιού Κόσμου προς το Τιαχουανάκο (“The Voyage to the House of the Sun”, Pulpsmith, 1982). Παρόμοιας γνώμης είναι και o Enrico Mattievich (“Ταξίδι στη Μυθολογική Κόλαση”, Εκάτη).
Συνεχίζοντας παρόμοιες παραπομπές παρατηρούμε πως ο Ιαπωνικός μύθος του ήρωα Oho-na-muji και το “κυνήγι” της όμορφης κόρης Susanowo παραπέμπει απευθείας στο Popol Vuh και την εκεί αναφορά στον οίκο των φιδιών. Παρομοίως στη μυθολογία των Apache υπάρχει αντίστοιχος θρύλος, σχετικός με την κάθοδο δύο διδύμων αδελφών στον οίκο των φιδιών. Όλες αυτές οι ολοφάνερες καταγραφές ομοίων θρύλων στη γλώσσα της φιλολογίας και της συγκριτικής γραμματολογίας καταχωρούνται ως “παραλλαγές” του ίδιου κεντρικού αφηγηματικού πυρήνα.
Ερευνώντας τώρα λίγο από γλωσσολογική σκοπιά το μυστήριο του Τιαχουανάκο και της αχαρτογράφητης, πολιτισμικής του επαφής με τον Παλαιό Κόσμο (Ευρασία- Αφρική) διαβάζω στο βιβλίο “America’s Ancient Civilizations” (Hyatt Verill, G.P. Putnam’s Sons, 1953), “…η λέξη Apu, η οποία είναι Σουμεριακής προέλευσης, μεταφραζόμενη ως “άρχοντας” , συναντάται και στη γλώσσα των Inca και σαφώς παλαιότερα, με την ίδια σημασία (Apu Inca= ο άρχοντας των Inca)”.
Την ίδια χρονική περίοδο εκδίδεται το πρωτότυπο έργο “Hindu America” (Lal Chaman, Bharatiya Vidya Bhavan, 1960), στο οποίο καταγράφεται η πρώτη αναφορά σε επαφή μεταξύ Νότιας Αμερικής- Ινδίας και Σημιτικών φύλων, γεγονός που μερικά χρόνια αργότερα χρησιμοποιείται συλλήβδην ως αναμφισβήτητο δεδομένο από τον Zecharia Sitchin. Συγκεκριμένα παρουσιάζεται η ακουστική κι εννοιολογική σύνδεση μεταξύ της Αμερινδικής λέξης Maalkas (βασιλείς) και της Εβραϊκής Melech (βασιλιάς)...
Το Τιαχουανάκο είναι η πραγματική terra incognita της αρχαιολογίας. Τόσοι μύθοι, θρύλοι, ιστορικές περιηγήσεις γεμίζουν σελίδες επί σελίδων βιβλία και χρονικά. Στα πλάνα μου προβλέπεται επιτόπια μελέτη στο χώρο. Το μόνο που μένει να οριστεί, είναι η ημερομηνία καθόδου στη Νότια Αμερική.
Take chances, make your own work, take pride in it. Seize the moment…

31/08/09
Ύστερα από αρκετό καιρό απουσίας, η επιστροφή μου στα συγγραφικά καθήκοντα είναι γεγονός! Με την έναρξη της νέας εκδοτικής χρονιάς θα ήθελα να ευχηθώ καλή δύναμη σε όλους τους συντελεστές του Mystery καθώς και στα μέλη του Μεταδικτύου.
Επίσης θα ήθελα από δω, να καλωσορίσω τη συνοδοιπόρο στο μυστήριο, Αγγελική Γιαννίτσα. Τόσο με τις γνώσεις της, στη Γαλλική γλώσσα και Νεοελληνική φιλολογία καθώς και τo αρχαιολογικό μεράκι, καθίσταται αναγκαία η συμμετοχή της στις μελέτες κι επιτόπιες εξερευνήσεις μας.
Περνώντας τώρα σε αξιοπερίεργες ειδήσεις από τον χώρο της παγκόσμιας συγγραφικής δραστηριότητας, διαβάζω μία άκρως πρωτότυπη μελέτη επί του παράξενου μενίρ στη περιοχή La Bretelliere (40 χιλιόμετρα ανατολικά της Nantes). “…Το συγκεκριμένο μενίρ, διακοσμημένο με τη μορφή ενός φιδιού, όπως απέδειξε το πανεπιστήμιο του Bordeaux, δεν πρέπει να θεωρείται απλά ως μία μεμονωμένη περίπτωση, ανόμοια με οτιδήποτε άλλο έχει ευρεθεί, όπως ισχυρίζεται ο ακαδημαϊκός Paul Raux. Ομοιότητες δεν ανευρίσκονται μονάχα στο Νewgrange της Ιρλανδίας αλλά και στη περιοχή της Κυρήνης» (Wun Bong, “The gods’ machines”, 2008).
Σαφέστατα ο συγγραφέας υπαινίσσεται, πως υπήρξε κάποιος αρχικός, παλαιότερος πολιτισμός γεννήτορας όλων αυτών των τόσο απόμακρων ομοιοτήτων. Κατά τη γνώμη μου ο συγγραφέας έχει απόλυτο δίκιο. Όπως διάβασα και στο βιβλίο “Menhirs, Dolmen and Circles of Stone” (Gary Varner,Algora publishing, 2004) αντίστοιχης τεχνοτροπίας μενίρ έχει ανευρεθεί και στη περιοχή του Morbihan της Βορειοδυτικής Γαλλίας. Το όνομα αυτού “Le Grand Menhir Brise”. Οπότε πέραν του γεγονότος, ότι δεν μιλάμε για ένα τυχαίο εύρημα, αποκομμένο από την υπόλοιπη αρχαιολογική πραγματικότητα, παρατηρούμε και τη πορεία ανίχνευσής του στον γεωγραφικό χώρο. Όντως υπάρχει μια μεγάλη ομοιότητα εδώ. Ένας αρχικός, ενιαίος πολιτισμός , αρχαιότερος των γνωστών. Ωστόσο υπάρχει ακόμα μία μικρή λεπτομέρεια. Το ίδιο το σύμβολο του φιδιού. Κατά τη μελέτη μου κι έρευνα του πολιτισμού των Ανασάζι διαπίστωσα κάτι, που αδίκως αποσιωπάται. Στο μεγαλύτερο πολιτισμικό δημιούργημα των Ανασάζι, Pueblo Bonito στέκονται ανέπαφες τοιχογραφίες με ανάγλυφη την ίδια μορφή, που συναντήσαμε στη Γαλλία. Ο καθηγητής αρχιτεκτονικής του πανεπιστημίου της Αριζόνα, Dennis Doxtarer μελετώντας το χώρο διαπίστωσε, ότι οι συγκεκριμένες τοιχογραφίες αποτελούν ένα σημάδι της κίνησης της φυλής προς τον Βορρά. Με τη κατάπτωση του Pueblo Bonito η φυλή κινήθηκε μέσω συγκεκριμένης πορείας προς το Βορρά. Τώρα το ίδιο σύμβολο συναντάται και στη Γαλλία όπως είδαμε. Πρόκειται για μια πυξίδα, ένα βέλος πορείας προς κάπου; Ιστορικά, όντως τα φύλα της Κεντρικής Ευρώπης κινήθηκαν μετά το 1700 π.Χ. προς το Βορρά. Άραγε το σύμβολο αυτό είναι ότι απέμεινε από μία παγκόσμια μεταναστευτική πορεία μίας τεράστιας προϊστορικής αυτοκρατορίας; Οι χρονολογίες συμπίπτουν, το ίδιο και τα γεγονότα.
Κλείνοντας για σήμερα θα ήθελα να γνωστοποιήσω τη συμμετοχή μου στο επερχόμενο International Conference on Ancient Studies στο Dubai. Οι ομιλίες μου αποτελούνται από τους εξής τρεις θεματικούς κύκλους : A. “Black Athena. Myth or fact? The origins of Ancient Greek civilization and today’s influence over Archaeology”, B. “The hidden secrets of the Hindu valley. The origins of Indian civilization”, Γ. “Unexplored South America. Searching the forgotten past”. Το συνέδριο πρόκειται να διοργανωθεί στις 12-13 Φεβρουαρίου του 2010. Όλο το υλικό των ομιλιών θα δημοσιευθεί μέσω του blog και στα Ελληνικά. Καλή μας εργασία λοιπόν!

03/08/09
Στη μελέτη μου για το βιβλίο μου επικεντρώθηκα, έστω και τις τελευταίες ημέρες, στο έργο του David Childress Lost cities of North & Central America και ειδικότερα στο έβδομο κεφάλαιο για τα χαμένα χρυσά βιβλία των Μάγια. Στον υποψιασμένο αναγνώστη σχεδόν αμέσως θα έλθει στο νου η αντίστοιχη εξιστόρηση των Μορμόνων για τη παράδοση των ιερών βιβλίων στον Joseph Smith. Μάλιστα, αργότερα ερευνητές, όπως ο Zecharia Sitchin συνέδεσαν με παρόμοιο τρόπο τις ιθαγενείς φυλές των Ινδιάνων με τις χαμένες φυλές του Ισραήλ. Υπάρχει όμως ιστορική βάση στους παραπάνω ισχυρισμούς;
Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, υπάρχει. Στις 22 Φεβρουαρίου του 1942 μ.Χ. η εφημερίδα Wide World News της Virginia εκδίδει άρθρο στο οποίο καταγράφει την ύπαρξη μίας ανασκαφής στα περίχωρα της Santa Ana της California, κατά τη διάρκεια της οποίας ανακαλύπτονται θαμμένα χειρόγραφα με άγνωστες αναφορές στους Μάγια. Ο ευρετής τους Ginger Lamb εν συνεχεία γράφει το περίφημο Quest from the Lost City. O Childress σταματά την αναφορά του εδώ αλλά, όπως θα διαβάσετε και σε ερχόμενα άρθρα μου τον κυρίαρχο ρόλο στην εμφάνιση των λεγόμενων «χρυσών βιβλίων των Μάγια» έπαιξε ο πολιτισμός των Ζαποτέκων.
Οι Ζαποτέκοι διαθέτουν το κλειδί του μυστηρίου…
Υ.Γ. Κάθε χαρτογράφος, μερικές φορές επίτηδες αφήνει μερικά λανθασμένες ή ανολοκλήρωτες λεπτομέρειες στο χάρτη του, ώστε να είναι σε θέση προς αναγνώριση πιθανής αθέμιτης αντιγραφής τους. Έτσι κι εγώ στο κείμενο μου στο blog, Stargates, επιστημονική φαντασία, επιστήμη & αρχαιολογία παρέλειψα να αναφερθώ στη ταινία Stargate ξεκινώντας αμέσως με τη τηλεοπτική σειρά SG1. Απ’ ότι φαίνεται “το ποντίκι έπεσε στη φάκα” καθώς παρόμοιο λάθος, σαφές δείγμα αντιγραφής, διαπίστωσα σε άρθρο σε γνωστό περιοδικό του χώρου της αναζήτησης.
Χαίρομαι, που ο κόπος μου αναγνωρίζεται αλλά λυπάμαι για το χαμηλό επίπεδο συναδελφικής αλληλεγγύης, που εντοπίζω. Ας κάνουμε όλοι μαζί μία πρωτότυπη έρευνα στην εναλλακτική αρχαιολογία κι όχι αντιγραφές.

28/7/09
Σήμερα θα ξεκινήσουμε μ’ ένα απλό πείραμα, το οποίo μπορεί να κάνει ο καθένας σας, αντιπαραβάλλοντας τα δικά του συμπεράσματα με τα δικά μου. Κατεβάστε από το internet μία κάτοψη του πυραμιδικού συγκροτήματος της Uxmal του Mexico. Αμέσως θα διαπιστώσετε, πως αποτελείται από τέσσερις κύριες πυραμίδες σε τοξοειδή ευθυγράμμιση. Αυτή η απλή σας διαπίστωση στα χέρια των συμβατικών αρχαιολόγων εξελίχθηκε σ’ ένα από τα πλέον δυσεπίλυτα προβλήματα, καθώς σχεδόν εξαρχής προσπάθησαν να επιλύσουν τις διαφωνίες τους, θεωρώντας, ότι πρόκειται για ένα αδιόρατο πλάνο, που αποδεικνύει το μεγαλείο των αστρονομικών γνώσεων των Μάγια. Όσο αυθαίρετο επιχείρημα ακούγεται σε σας, άλλο τόσο και σε μένα. Δεν αρκεί να τοποθετήσουμε στο μυαλό μας τις πυραμίδες σε μία ευθυγράμμιση, για να τονίσουμε εν συνεχεία τη σημαντικότητα τους, ούτε και να προβούμε σε μικρόπνοες σημειολογικές θεωρήσεις.
Όντως υπάρχει ένα πλάνο στη δημιουργία αυτού του πυραμιδικού συγκροτήματος, απλά δυστυχώς οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι είναι αποκομμένοι από το υπόλοιπο επιστημονικό γίγνεσθαι, γεγονός, που τους απαγορεύει να δουν πίσω από το πέπλο των αρχαίων πολιτισμών.
Όσοι από σας έχετε μερική γνώση μαθηματικών (και πιστέψτε με, έχετε διπλάσιες γνώσεις από τους συμβατικούς αρχαιολόγους) σχεδιάστε ένα διάγραμμα Μπράουν (δηλαδή ένα διάγραμμα συντεταγμένων, χωρισμένο σε κάθε τεταρτημόριο από ίσο αριθμό μικρών τετραγώνων) και εγγράψτε εντός του το κατοπτρικό χάρτη της Uxmal, αγκαλιάζοντας και τα τέσσερα τεταρτημόρια. Τώρα διπλώστε το νέο χάρτη σας στη μέση του οριζοντίου άξονα. Θα δείτε αμέσως, ότι οι μόνο οι τρεις βρίσκονται στα ίδια σημεία, ώστε να εφάπτονται με ακρίβεια. Η τέταρτη, γνωστή με το τίτλο “πυραμίδα του Μάγου” δεν εφάπτεται ακριβώς αλλά βρίσκεται σε τέτοια θέση, που αν απείχαν εξίσου και οι υπόλοιπες πυραμίδες, τότε θα δημιουργούσαν ένα τέλειο τετράφωνο. Οπότε η τέλεια ευθυγράμμιση, που ισχυρίζονται οι πανεπιστημιακοί αρχαιολόγοι δεν ισχύει.
Αλλά είναι αυτό δείγμα έλλειψης γνώσεων από τους Μάγια; Ρητά και κατηγορηματικά, όχι. Αντιθέτως η θέση των πυραμίδων απηχεί τη θέση των πυραμίδων της Τεοτιχουακάν (βρίσκονται σε παράλληλη αντιστοιχία με τις πυραμίδες της Uxmal) και το μυστήριο του ηγέτη των Μάγια, Ah-Bolon-Abte. Ενώστε τώρα με τελείες τις πυραμίδες της Uxmal και τραβήξτε τη διαγώνιο. Όλως περιέργως το σημείο ένωσης των διαγωνίων περνά από το ιερό του προαναφερθέντος ηγέτη. Στη βιβλιογραφία, ο Al-Bolon-Abte παραλληλίζεται συχνά με το θεό Quetzalcoatl. Και οι δύο θεωρούνται ως οι φωτοδότες των πολιτισμών της Νοτίου Αμερικής. Ο συγγραφέας M. Don Schorn αναφερόμενος στον εν λόγω ηγέτη, τον παρουσιάζει ως κατελθόντα θεό. Κι όλα αυτά υπό τη σκιά του αστερισμού του Ορίωνα με τον οποίο ευθυγραμμίζεται το πυραμιδικό μοτίβο της Uxmal…

22/07/09
Η συμβατική αρχαιολογία δεν έχει την απάντηση στα καίρια αινίγματα του παρελθόντος. Μόλις διαπίστωσα μία τρομερή παράλειψη στο βιβλίο House of Rain του ερευνητή Craig Childs. Φυσικά κι εστάλη email στο συγγραφέα...
Στο εν λόγω βιβλίο παρουσιάζεται ο πολιτισμός των Ανασάζι ως απλά μία συνέχεια κάποιων μικρών οικισμών της Βόρειας Αμερικής. Στο τελευταία όμως κεφάλαια ο συγγραφέας παρουσιάζει μία σειρά από αγγεία, εντός των οποίων συγκαταλέγονται αρχαιότερα αγγεία της περιόδου των οικισμών. Ο συγγραφέας προτιμά να τα κατατάξει σ' ένα πρωιμότερο παρακλάδι των οικισμών. Λάθος, λάθος, λάθος.
Όταν εξετάζουμε μία σειρά πολιτισμών θα πρέπει να βλέπουμε τη "big picture" αυτών. Σκεφθείτε μία σειρά από ντόμινο, παρά την απόσταση που θα διανύσουν τα ντόμινο που θα πέσουν, πάντα υπάρχει το αρχικό σημείο. Τώρα στα μαθηματικά αυτός ο κανόνας ονομάζεται ανάλυση συσσώρευσης του Πουασσόν. Σύμφωνα με τον κανόνα αυτό πάντα το αρχικό σημείο διαθέτει κάποιες αναντιστοιχίες, με τα υπόλοιπα σημεία (όπς π.χ. στα ντόμινο, η δύναμη που εξασκείται πάνω στο καθένα ξεχωριστά), Έτσι κι αρχαιολογικά τα συγκεκριμένα αγγεία διαθέτουν κάποιες πολύ σημαντικές διαφορές σε σχέση με τα υπόλοιπα, οπότε δεν ανήκουν απλά σ' ένα παρακλάδι. Κοινωνιολογικά μιλώντας οι δυνάμεις που ασκήθηκαν πάνω τους είναι διαφορετικής φύσης και μεγέθους. Οπότε και με βάση τα ως τώρα αρχαιολογικά δεδομένα δεν ανήκουν σε κάποιο παρακλάδι αλλά σ' έναν άγνωστο κατά πολύ αρχαιότερο πολιτισμό.
Η σύνδεση των επιστημών και η επισήμανση των λαθών των θεωριών της συμβατικής αρχαιολογίας μας δείχνει το δρόμο προς την αποκάλυψη της πραγματικότητας. Η εναλλακτική αρχαιολογία μπορεί να δώσει την απάντηση.

20/07/09
Η ύπαρξη του πλανήτη Ποσειδώνα υποτέθηκε από τους επιστήμονες λόγω της βαρυτικής δύναμης, που ασκούσε στα υπόλοιπα πλανητικά συστήματα. Ουσιαστικά συμπεραίνουμε, ότι μπορούμε να μαντέψουμε με μεγάλη ακρίβεια το μη παρατηρήσιμο μέσα από την επιρροή του στο υποσύνολο των πραγμάτων στον περίγυρο του.
Στην αρχαιολογική μου τώρα θεώρηση, εφόσον ακολουθήσουμε την παραπάνω αναλογική σκέψη σε συνδυασμό με μη γραμμικές εξισώσεις αίτιου-αιτιατού καταφέρνουμε να ανακαλύψουμε σπουδαίες πτυχές του αχαρτογράφητου παρελθόντος. Ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Υποθέστε, ότι ρίχνουμε σ’ ένα κουβά νερού, σπόρους σιταριού κι εν συνεχεία ρίχνουμε στο κέντρο ένα σαπούνι. Φυσικά και τα ριφθέντα αντικείμενά μας θα επιπλεύσουν. Προσέξτε όμως την ομοιόμορφη απομάκρυνση των σπόρων από το κέντρο, καθώς πετάμε μέσα το σαπούνι. Αυτός είναι ο φυσικός νόμος της ομοιόμορφης κατανομής στο χώρο σε ανάλογη σχέση με το κλάσμα δύναμης, που ασκείται πάνω στα απομακρυσμένα αντικείμενα. Σχέση αίτιου-αιτιατού.
Το ίδιο ισχύει και στο φαινόμενο της εξαφάνισης δημιουργίας μεγάλων πυραμίδων στην Αίγυπτο μετά το τέλος του Παλαιού Βασιλείου. Η συμβατική αρχαιολογία θα σας φέρει ως αίτιο την αστήρικτη θέση, πως αυτό συνέβη λόγω της αλλαγής των θρησκευτικών αναγκών της Αιγύπτου. Τραγικό λάθος.
Σε κανένα σοβαρό διάγραμμα συντεταγμένων x-y δεν μπορεί να σταθεί αυτή η θέση. Οι αλλαγές δεν γίνονται μέσα σε μία νύχτα αλλά σε βάθος χρόνου. Όπως ακριβώς σ’ ένα διάγραμμα δεν μπορεί να έχουμε αρχική τιμή τη μονάδα και δεύτερη τιμή το 4000. Είναι σφάλμα. Κάποια άλλη υπήρξε η αιτία. Υποθέστε ξανά, ότι το σιτάρι μας είναι οι πυραμίδες ενώ το σαπούνι ο ρυθμός κατάπτωσης δημιουργίας των πυραμίδων. Τι μπορεί σ’ ένα λογικό επιστημονικό-ιστορικό διάγραμμα να σταθεί ως αιτία; Η βαθμιαία πτώση της τεχνολογικής στάθμης. Αλλά από μόνο του ως αιτία δεν αρκεί καθώς, όπως είναι φυσικό, στο διάγραμμά μας μετά από ορισμένες σειρές αριθμών θα σταματούσε η πτώση και θα ‘χαμε μία χαμηλή κίνηση των αριθμών. Η δεύτερη αιτία, που αρνούνται να εξετάσουν οι ακαδημαϊκοί, είναι η γέννηση του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της Αιγύπτου στο Μέσο και Νέο βασίλειο. Σε μία επαγωγική σειρά, Πόλεμος= ανάγκη για περισσότερο στρατιωτικό δυναμικό- λιγότερη ενασχόληση με τη τεχνολογία. Αυτές είναι οι αιτίες εξαφάνισης δημιουργίας των πυραμίδων κι όχι κάποια στιγμιαία αλλαγή των θρησκευτικών πιστεύω.
Δεν γίνεται όλα αυτά τα στοιχεία να αποτελούν απλά συμπτώσεις. Άλλωστε η σύμπτωση είναι το τελευταίο καταφύγιο του μη εμπνευσμένου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Υ.Γ. Στη πραγματικότητα οι συμβατικοί αρχαιολόγοι λειτουργούν ως έναν «αλγοριθμικό γλύπτη». Δηλαδή, λαξεύουν μόνο εκείνες τις γνωσιακές περιοχές, που θα τους οδηγήσουν στο προεπιλεγμένο σχήμα-αποτέλεσμα, διαγράφοντας κάθε περιττό, καθ’ αυτούς, βάρος από το τελικό σχεδιασμό. Αυτό το περιττό βάρος έρχεται να επανερμηνεύσει η εναλλακτική αρχαιολογία. Την αληθινή απεικόνιση.

21/6/09
Χαρούμενο θερινό ηλιοστάσιο σε όλους! Παρόλο, που έπιασε καλοκαιράκι κι όλοι μας αναζητούμε μία ανάσα δροσιάς και ξεγνοιασιάς, η αρχαιολογική έρευνα δεν σταματά. Τις προηγούμενες ημέρες αναλώθηκα σε μία εξαντλητική μελέτη συμβατικών κι εναλλακτικών βιβλίων σχετικά με το περιβόητο πρόσωπό της Αιγυπτιακής Σφίγγας. Έχοντας προμηθευτεί, ως αρχειακό υλικό και τα DVD των ομιλιών του Megalithomania Conference (στο οποίο και συμμετείχα ενεργά), επαναμελέτησα τόσο τις απόψεις του Robert Temple, στο τελευταίο έργο του The Sphinx Mystery, όσο και μία άγνωστη λεπτομέρεια του ναού Luxor της Αιγύπτου.
Η Σφίγγα δεν είναι αναγκαίο να διέθετε τη κεφαλή του Άνουβη, όπως ισχυρίζεται ο Temple, αλλά το επιχείρημα του είναι ισχυρό από άλλης άποψης. Ίσως να πρόκειται για ένα μνημείο που αντικατοπτρίζει ένα είδος επίγειου θεού Φαραώ. Μπορεί όντως οι Φαραώ να αποτελούσαν τέκνα του θεού Όρου αλλά αυτή η πληροφορία μας έχει διασωθεί από το Μέσο Βασίλειο της Αιγύπτου κι όχι το Παλαιό. Ίσως η Σφίγγα και το πρόσωπο, που υπάρχει σ’ αυτήν (το οποίο δεν γνωρίζουμε ποιον ακριβώς Φαραώ αντιπροσωπεύει. Υπάρχουν αρκετές υποθέσεις, αλλά δεν είναι της ώρας η ανάλυση τους) να μας δείχνει ότι οι πρώτοι Αιγύπτιοι θεοί δεν ήταν άλλο παρά θνητοί Φαραώ. Στο ναό του Luxor, οι σε μορφή Σφίγγας φύλακες του θεού Άμμων-Ρα έχουν λαξευτεί σε παρόμοια μορφή με τη Σφίγγα της Giza. Όπως στη Giza η Σφίγγα φυλάει το πέρασμα των Φαραώ στη μετά θάνατο ζωή έτσι ακριβώς και οι φύλακες του Luxor φυλάνε την αιώνια παντοκρατορία των Θεών στη Γη. Η ομοιότητα πέραν αυτών έγκειται και στην ονομασία. Η Αραβική ονομασία της Σφίγγας Abu al Hul, μεταφράζεται ως ο «πατέρας του τρόμου», αντίστοιχα η λέξη Pharaoh μεταφράζεται ως o «οίκος των Θεών». Σε επιγραφές του Νέου Βασιλείου της Αιγύπτου, η Σφίγγα χαρακτηρίζεται επίσης ως ο οίκος των Θεών. Είναι δυνατόν η Σφίγγα να αποκρυπτογραφεί τον πρώτο Φαραώ-Θεό της Αιγύπτου;
Στα εγχώρια πράγματα τώρα, είναι γεγονός τα εγκαίνια του νέου μουσείου της Ακρόπολης. Εκ μέρους μου να ευχηθώ καλή επιτυχία στο μεγαλοπρεπές, αυτό εγχείρημα και καλή δύναμη σε όλους τους εργαζομένους στο μουσειακό χώρο.

10/6/09
Προ δύο ημερών έπεσε στα χέρια μου μία από τις πιθανές εκδοχές του The Nine Gates of The Kingdom of Shadows, του θρυλικού βιβλίου της κινηματογραφικής ταινίας The Ninth Gate (οι ευχαριστίες μου στο καλό φίλο και μέλος του meta-δικτύου, Δημήτρη Αναστασίου).
Αμέσως προσπαθήσαμε συλλογικά, να αποσαφηνίσουμε την διαδικασία δημιουργίας ενός καλά επιμελημένου ψευδεπίγραφου χειρογράφου. Ομολογώ, ότι στην αρχή δεν κατάφερα να βρω κάποιο ουσιαστικό ψεγάδι (ο καλός φίλος και αρχισυντάκτης του περιοδικού mystery, Γιώργος Ιωαννίδης εντόπισε την παράδοξη επανάληψη του αριθμού 666 σε κάθε σελίδα του βιβλίου, γεγονός, που από μόνο του μας δίνει μία εικόνα της άνισης μεταχείρισης του κειμένου από τον δημιουργό του).
Ωστόσο μελετώντας την ηλεκτρονική μορφή του εν λόγω βιβλίου, εντόπισα πλήθος γραμματικών λαθών (το κείμενο είναι γραμμένο στα Λατινικά), που υποδηλώνουν και αμέλεια εκ μέρους του συγγραφέα! Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι λανθασμένοι τύποι της λέξης magus. Σ’ ένα σημείο μάλιστα, ο συγγραφέας μπερδεύει την λέξη με την αντίστοιχη magis, που σημαίνει λεκάνη...!
Περνώντας στην Αίγυπτο τώρα, ο υπεύθυνος ανασκαφών της Giza, Zahi Hawass ανακοίνωσε επισήμως, ότι βρέθηκε ο χαμένος ταφικός θάλαμος, του για μονάχα οκτώ έτη, Φαραώ Menkauhor (2420 π.Χ.). Αυτό, που πραγματικά με παραξενεύει είναι η ολοένα και συχνότερη ανακάλυψη ταφικών συγκροτημάτων ή ναών, πλησίον του Νείλου και όχι κοντά σε γνωστούς ναούς. Επιθυμώντας να εξετάσω με απόλυτους αριθμούς την εμφάνιση αυτών των νέων δεδομένων, στράφηκα προς βοήθεια των ανώτερων μαθηματικών και ειδικότερα στη μέθοδο των δυναμοσειρών.
Στη γενική σειρά (την εξίωση που βλέπετε στα δεξιά σας), εφόσον αντικαταστήσουμε τη μεταβλητή x με τον αριθμό των ως τώρα ευρεθέντων ταφικών θαλάμων και ως πραγματικό αριθμό r , τον μέσο αριθμό των ατόμων , που κατοικούσαν, με το πέρασμα των δυναστειών, στα περίχωρα του Νείλου τότε η ακτίνα σύγκλισης των ταφών, που πρόκειται να ευρεθούν, δεν ξεπερνά τα 8 χιλιόμετρα από την ακτή του Νείλου προς κάθε διεύθυνση. Ειδικότερα, αν εκλάβουμε το γεγονός, ότι η Κάτω Αίγυπτος (η άνω στον χάρτη μας) διέθετε πάντοτε περισσότερα ιερά και καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τότε η πιθανότητα ανεύρεσης μνημείων στην περιορισμένη γεωγραφικά περιοχή, αυξάνει ραγδαία, οπότε και η εμφάνιση μίας πυραμίδας ιδιαιτέρως αξιόλογης μπορεί, να αποτελεί κτήμα μίας ανεξιχνίαστης, υπόγειας Αιγύπτου.

2/6/09
Το Megalithomania Conference είναι πλέον παρελθόν. Ομολογώ, ότι υπήρξε μία από τις σημαντικότερες στιγμές της ερευνητικής μου σταδιοδρομίας μέχρι αυτή τη στιγμή.
Οι ομιλίες κυμάνθηκαν από τις πλέον ρεαλιστικές θεωρήσεις των μεγαλιθικών μνημείων της Ευρώπης ως την κρυσταλλική τεχνολογία δημιουργίας του Stonehenge. Στα θετικά καταγράφονται η άψογη φιλοξενία όλων μας ενώ και ο ένθερμος εναγκαλισμός του κοινού από τους ομιλητές, καθόλη τη διάρκεια του συνεδρίου χαράχθηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου.
Περνώντας στα gossips αξίζει να σημειώσουμε, πως στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο υπεύθυνος marketing των εκδόσεων Adventures Unlimited Press, Jerry Smith. Σε προσωπική μου συζήτηση μαζί του, μου προτάθηκε ανοιχτά η συγγραφή ενός βιβλίου υπό την στέγη των εκδόσεων που εκπροσωπεί! Είναι όντως μία σκέψη, η οποία μελετάται προσεκτικά και για την οποία θα έχετε σύντομα νέα.
Τώρα, συγγραφείς, όπως οι Howard Crowhurst και Christine Rhone αποτέλεσαν το μεγαλύτερο κέρδος του συνεδρίου καθώς οι παρουσιάσεις τους (διατίθενται σε μορφή DVD από το www.megalithomania.co.uk) μάγεψαν πραγματικά το κοινό. Φυσικά και η παρουσία μου στο επόμενο, αντίστοιχο συνέδριο κρίνεται αναγκαία εκ μέρους μου.

Υ.Γ. Σε κουβέντα με τον καλό φίλο Γιώργο Ιωαννίδη έπεσε στο τραπέζι η ιδέα συγγραφής ενός προσωπικού μου βιβλίου. Το μόνο που μπορώ να σας πω προς το παρόν είναι, ότι η πρόταση έγινε αποδεχτή με χαρά από την πλευρά μου. Το βιβλίο θα κοσμείται από επιτόπιες μελέτες μου ανά τον κόσμο. Ήδη στα σκαριά υπάρχει μία ολιγοήμερη εξερευνητική αποστολή στην Αίγυπτο. Σταδιακά θα έχετε περισσότερα νέα για τις εξελίξεις επί του θέματος.

18/5/09
Προτού ξεκινήσω με την ανάλυση των τελευταίων γεγονότων που έπεσαν στην αντίληψη μου, θα ‘θελα προσωπικά να συλλυπηθώ την οικογένεια Bauval για την πρόσφατη απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Η ζωή συνεχίζεται Robert. Το μυστήριο είναι όντως εκεί έξω.
Όσο πλησιάζουν οι ημέρες του συνεδρίου τόσο αυξάνεται η προσμονή μου για κάτι το αληθινά καλό. Με τη συμμετοχή σπουδαίων ονομάτων, όπως του Graham Hancock και του ζεύγους Robert και Olivia Temple δεν μπορώ να περιμένω κάτι λιγότερο από ένα μαγευτικό ταξίδι στα απέραντα βάθη του αλησμόνητου παρελθόντος. Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους διοργανωτές του συνεδρίου για την αποδοχή της αίτησής μου, να παραδώσω γραπτές ερωτήσεις στους ομιλητές, τις οποίες και θα συζητήσουμε στο τέλος της εκδήλωσης.
Εν τω μεταξύ μία μικρή στάση στο Λονδίνο είναι πάντοτε μέρος του προγράμματος! Με την πάντοτε αμέριστη καθοδήγηση του καλού μου φίλου Γιώργου Ιωαννίδη, θα κινηθώ προς το γνωστό Occult βιβλιοπωλείο Atlantis Bookshop, όπου και θα επιδοθώ στο κυνήγι αξιόλογων τίτλων.
Κλείνοντας με τις σημερινές μου σκέψεις, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να παραμείνω για περισσότερες ημέρες στην Αγγλία αλλά οι ανάγκες του περιοδικού και του site προηγούνται των αναγκών του ενός!

8/5/09
Οι ημέρες πλησιάζουν για το μεγαλύτερο γεγονός εναλλακτικής αρχαιολογίας της Ευρώπης. Και φυσικά κάνω λόγο για το συνέδριο Megalithomania στην περιοχή του Glastonbury της Αγγλίας (23 – 24 Μαΐου 2009). Προσωπικά θα παρευρεθώ στο εν λόγω συνέδριο, το οποίο και όπως διαφαίνεται θα απαρτίζεται από μερικούς από τους σπουδαιότερους ερευνητές παγκοσμίως. Σε διαδικτυακή μου συζήτηση με τον ομιλητή του επερχόμενου συνεδρίου, Hugh Newman πληροφορήθηκα πως το κοινό θα έχει την δυνατότητα να παρουσιάσει και δικές του θέσεις, οπότε… θα επωφεληθούμε της ευκαιρίας!
Πέραν αυτού όμως συνέβησαν κι άλλες ευχάριστες εξελίξεις για την έρευνα μου. Ύστερα από επίμονη προσπάθεια κατάφερα να εξασφαλίσω μερικές πολύ σημαντικές συνεντεύξεις σχετικά με θέματα που άπτονται φαινομένων, όπως των τεχνολογικών επιτευγμάτων των δημιουργών των μεγαλιθικών μνημείων της Ευρώπης, της ύπαρξης κι άνθισης αγνώστων πολιτισμών της Αμερικής (ουσιαστικά μας δίνεται επιτέλους η απάντηση στο μυστήριο των Ανασάζι) ενώ θα παρουσιαστεί και η θεωρία των Stargates σε σχέση με το Αρχαίο Βασίλειο της Αιγύπτου.
Πιο συγκεκριμένα οι συγγραφείς που δέχθηκαν να μας αποκαλύψουν τα «κλειδιά» της έρευνας τους είναι οι Philip Coppens (τον οποίο κι ευχαριστώ θερμά για ορισμένες διευκρινήσεις του επί του ρόλου του Αιγυπτιακού πανθέου) και Gary A. David.
Αντίστοιχα αιτήματα συνεντεύξεων απεστάλησαν και στους διαπρεπείς συγγραφείς John Anthony West και Robert Bauval. Μέρος των συνεντεύξεων θα δημοσιευτούν στο περιοδικό mystery.

1/5/09

Χθες κατάφερα να ολοκληρώσω τη μελέτη The Orion Zone, ένα ακόμα έργου του διάσημου πλέον, Αμερικάνου ερευνητή κι αρθρογράφου Gary A. David. Κύριο θέμα αναφοράς του, οι γνώσεις της φυλής των Hopi για τον αστερισμό του Ωρίωνα. Βάσει επιτόπιας έρευνας του στην Αριζόνα και ειδικότερα στη περιοχή του Chaco Canyon, ανακαλύπτει πως όλα τα αρχαία ιερά της φυλής (Pueblo Bonito ονομάζεται ορθότερα, ο κάθε λατρευτικός χώρος) είναι προσανατολισμένα προς τον αστερισμό του Ωρίωνα. Αν και ως συμπέρασμα είναι εντυπωσιακό, ωστόσο δεν πρέπει να στεκόμαστε τόσο εύπιστοι απέναντι σε κάθε "τρανταχτή" θεωρία. Ναι... είναι αλήθεια πως αρχαίοι οικισμοί στην Αμερική ήταν προσανατολισμένοι προς αστερισμούς, δίχως όμως αυτό να σηματοδοτεί και απόκρυφες γνώσεις των φυλών. Που εντοπίζονται όμως τα λάθη της θεωρίας και ο έντονος προβληματισμός μου;
Καταρχήν το πρώτο και σημαντικότερο λάθος που παρατηρώ διαρκώς, είναι η συγγραφική συγχώνευση (σκόπιμη ή λόγω άγνοιας;) φυλών της Αμερικής που μεταξύ τους δεν διαθέτουν κάποια συγγένεια είτε γλωσσολογική είτε πολιτισμική. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει κι εδώ. Οι Hopi παρουσιάζονται από το συγγραφέα, ως μακρινοί απόγονοι των αρχαίων Ανασάζι. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οι Hopi όπως και δεκάδες άλλες φυλές απλά διαθέτουν γλωσσικά κατάλοιπα των Ανασάζι (και άλλων σπουδαίων λαών, απλά ο θρύλος των Ανασάζι είναι σαφώς εμπορικότερος) λόγω της νομαδικής μετακίνησης των Αμερικάνικων φυλών. Δηλαδή απλούστερα, σε κάποια στιγμή του παρελθόντος, οι πρόγονοι φυλών όπως αυτή των Hopi ήλθαν σ' επαφή με πολιτισμούς όπως αυτός των Ανασάζι. Η επαφή αυτή όμως, δεν σημαίνει ταυτόχρονα και συγγένεια!
Δεύτερο και κατά την ταπεινή μου γνώμη, σκόπιμο λάθος, είναι η σύνδεση του αστερισμού του Ωρίωνα με κάθε αρχαίο μνημείο! Έχοντας γίνει οι έρευνες στην αρχαία Τεοτιχουακάν και βρίσκοντας την όντως γνώση του Ωρίωνα από τους δημιουργούς της πόλης (οι δημιουργοί της, είναι ένα από τα μυστήρια που θα μας απασχολήσει σ' επόμενο τεύχος του περιοδικού Mystery), οι ανεξάρτητοι ερευνητές, με πρώτο κι ας με συγχωρέσει, τον συγγραφέα Andrew Collins, έτρεξαν με μανία να δηλώσουν ότι η παράδοση του Ωρίωνα καταγράφεται και στα μεταγενέστερα τεχνουργήματα της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής. Ευτυχώς ή δυστυχώς τα γεγονότα τους διέψευσαν, δίχως όμως να μειωθούν και οι πωλήσεις των βιβλίων τους. Εγώ από την πλευρά μου ως αρχαιολόγος, δεν επιθυμώ ούτε να ψέξω τα πιστεύω και τις θέσεις τους μήτε να διατρανώσω πως εγώ έχω δίκιο. Το μόνο που επιθυμώ είναι μια πιο ενδελεχής μελέτη. Πάντοτε ελπίζω σε κάτι καλύτερο.

29/4/09
Εντός λίγων ημερών το νέο, ανανεωμένο μου blog θα είναι κοντά σας! Σας υπόσχομαι πως η ύλη του θα περιλαμβάνει κάθε «φρέσκια» κι άγνωστη είδηση του χώρου της Αρχαιολογικής έρευνας.
Προς το παρόν σας «προετοιμάζω» για τα δύο επερχόμενα κείμενα:

1. Η αρχαιοαστροναυτική γλώσσα των Aymara. Το 1980, ο ερευνητής Ivan Guzman de Rojas αποδεικνύει μέσω μιας σειράς υπολογιστικών πειραμάτων πως η γλώσσα της Ινδιάνικης αυτής φυλής όχι μόνο είναι η αρχαιότερη καταγραφή γλώσσας στον κόσμο αλλά εντυπωσιάζεται και δεν καταφέρνει να εξηγήσει το παράξενο αποτέλεσμα των ερευνών του. Η γλώσσα των Aymara πλησιάζει και μάλιστα σύμφωνα με μελέτες της Hewlett Packard, μπορεί να αντικαταστήσει επάξια την τότε γλώσσα προγραμματισμού Basic. Πειράματα της ίδιας εταιρείας συνεχίστηκαν από το 1997 ως το 2000. Η εταιρεία στην προσπάθεια της να δημιουργήσει την C# εξέτασε εξ αρχής όλα τα γλωσσολογικά δεδομένα των Aymara και εισήγαγε την συντακτική δομή της γλώσσας τους στην C#. Οι μύθοι της φυλής κάνουν λόγο για τα πνεύματα-προστάτες του ουρανού(ο μύθος έχει σαφείς επιρροές από τον αντίστοιχο μύθο του Viracocha). Εξετάζω το παρασκήνιο των γεγονότων με την Hewlett Pacard, δείχνω τη γλωσσολογική σχέση μεταξύ Basic και της γλώσσας των Aymara και ερευνώ την αρχή των μύθων για τα πνεύματα-προστάτες της φυλής. Είναι η πρώτη χειροπιαστή απόδειξη παγκοσμίως, πως υπάρχουν οι αρχαίοι αστροναύτες και ήλθαν σ’ επαφή με τους ανθρώπους;

2. Η εκπληκτική γνώση παλαιοφυσικής στον Πλάτωνα. Ο μελετητής και πανεπιστημιακός Ernest McClain στο βιβλίο του The Pythagorean Plato: Prelude to the Song Itself αποδεικνύει πως η σημερινή θεωρία των υπερχορδών του διαστήματος είχε αναφερθεί για πρώτη φορά στον Πλάτωνα και ειδικά στο έργο του Τίμαιος, όπου η διδαχή της μουσικής που αναφέρεται εκεί, στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η θεωρία των υπερχορδών υπό το πρίσμα της μουσικής. Φέρνω τις αποδείξεις του πανεπιστημιακού, τις αμφιβολίες μου και τελικά την πιθανότητα, όντως η θεωρία των υπερχορδών να έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση της στον Πλάτωνα. Ήταν η ουράνια αρμονία των σφαιρών, στην πραγματικότητα ένα φυσικό μοντέλο;

Μείνετε ενημερωμένοι!!!